Η Πραγματικότητα της Ζωής στο Εξωτερικό

Αν ζεις σε κάποια φτωχή χώρα, μπορεί να αναρωτιέσαι κι εσύ για το αν μια μετακίνηση θα βελτίωνε την ποιότητα της ζωής σου. Ωστόσο, το να μεταναστεύσει κάποιος σε μια ξένη χώρα είναι ένα μεγάλο εγχείρημα, ένα δαπανηρό και σοβαρό βήμα. Μπορεί να περιλαμβάνει το να μάθεις μια καινούρια γλώσσα, να εκπαιδευτείς σ’ ένα καινούριο επάγγελμα, να προσαρμοστείς σ’ έναν καινούριο πολιτισμό, να υπομείνεις την προκατάληψη που έχουν πολλοί απέναντι στους ξένους και να εξοικειωθείς μ’ έναν εντελώς νέο τρόπο ζωής.

Προτού μετακινηθείτε οπουδήποτε, θα πρέπει να έχετε μια καλή, ρεαλιστική ιδέα του τι πρέπει να περιμένετε όταν θα φτάσετε εκεί. Αν είναι δυνατόν, κάντε μια προκαταρκτική επίσκεψη και δείτε ο ίδιος τι συνθήκες επικρατούν εκεί. Διαφορετικά, θα πρέπει να βασιστείτε σε πληροφορίες που θα σας δώσουν κάποιοι άλλοι.
 

Κάτι ακόμα είναι η εργατική εκμετάλλευση. Συνήθως, οι οικονομικοί μετανάστες πέφτουν θύματα της μαύρης κι ανασφάλιστης εργασίας ή στην καλύτερη περίπτωση της μη σωστής καταβολής των δεδουλευμένων τους. Άρα η εξοικείωση με τους εργατικούς νόμους της εκάστοτε χώρας και με τις λεπτομέρειες τους, όπως παραδείγματος χάρη να γνωρίζουμε τι ισχύει για τις πληρωμές για εργασία κατά τη διάρκεια της Κυριακής και τι ισχύει για τις επίσημες αργίες ιδιωτικού τομέα σε κάθε χώρα, μας γλιτώνουν από τυχόν εξαπατήσεις και χάσιμο χρημάτων.
 

Επίσης, είναι καλό να γνωρίζετε εκ των προτέρων, τις διαδικασίες που θα πρέπει να διεκπεραιωθούν στην χώρα από την οποία κατάγεστε ώστε να μη βρεθείτε προ εκπλήξεων. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα, με βάση τη νομοθεσία, οι κάτοικοι που διαμένουν στο εξωτερικό, είναι υποχρεωμένοι βάσει ενός νέου σχετικά νόμου, να καταθέτουν Πιστοποιητικό Φορολογικής Κατοικίας, έτσι ώστε να φορολογούνται για το εισόδημα τους στην χώρα κατοικίας τους, υπό τις προϋποθέσεις που θέτει ο εκάστοτε νόμος. Γνωρίζοντάς το αυτό, αποφεύγεται η άσκοπη και δαπανηρή πληρωμή φόρων εις διπλούν.

Φόροι: το Τίμημα για μια «Πολιτισμένη Κοινωνία»;

«Πληρώνουμε φόρους για να έχουμε μια πολιτισμένη κοινωνία» ( επιγραφή στο κτίριο της Κεντρικής Υπηρεσίας Φορολογικών Υποθέσεων, Ουάσινγκτον, D.C. )

Το Φορολογικό Δίκαιο περιέχει νόμους βάσει των οποίων κρίνεται η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών  και έχει ως αποτέλεσμα τη σωστή λειτουργία των παρεχόμενων υπηρεσιών του Κράτους. Πώς όμως, χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις τα χρήματα που εισπράττουν;

   Ομολογουμένως, οι κυβερνήσεις χρειάζονται τεράστια ποσά χρημάτων ώστε οι αναγκαίες υπηρεσίες να λειτουργούν και να είναι διαθέσιμες. Στο δημόσιο τομέα απασχολούνται εκπαιδευτικοί, ταχυδρομικοί υπάλληλοι, εργαζόμενοι σε μουσεία και νοσοκομεία, αστυνομικοί και άλλοι κρατικοί υπάλληλοι. Χρειάζονται φόροι για την πληρωμή των μισθών τους. Επίσης, με τους φόρους κατασκευάζονται δρόμοι, σχολεία και νοσοκομεία και καλύπτονται τα έξοδα για υπηρεσίες όπως η αποκομιδή των σκουπιδιών και η διανομή της αλληλογραφίας. 

   Μια έκθεση που παρουσιάστηκε από μεγάλο δικηγορικό γραφείο της Νότιας Αφρικής επισημαίνει ότι οι φόροι αποτελούν επίσης ένα μέσο «κοινωνικού σχεδιασμού» ένα μέσο για την προτροπή ή αποτροπή ορισμένων μορφών συμπεριφοράς. Η επιβολή φόρων στα οινοπνευματώδη ποτά, λόγου χάρη, υποτίθεται ότι περιορίζει την αλόγιστη κατανάλωση αλκοόλ.  Υψηλοί φόροι επιβάλλονται και στον καπνό επίσης. Στη Νότια Αφρική, το 45% με 50% του κόστους ενός πακέτου τσιγάρων είναι φόροι. Ωστόσο, το κίνητρο με το οποίο προωθεί μια κυβέρνηση τέτοιου είδους φόρους ίσως να μην είναι πάντα καθαρά αλτρουιστικό. Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος Κένεθ Γουόρνερ στο περιοδικό Εξωτερική Πολιτική (Foreign Policy), ο καπνός είναι «μια ισχυρή οικονομική δύναμη η οποία αποφέρει ετησίως μερικές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε πωλήσεις και επιπλέον δισεκατομμύρια σε φορολογικά έσοδα».

   Πολλοί άνθρωποι, έστω και απρόθυμα, αναγνωρίζουν τα οφέλη των φόρων στην κοινωνία τους, Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κι αρκετοί που βρίσκουν τρόπους για να αποφύγουν την πληρωμή ορισμένων φόρων. Υπάρχει και η απροκάλυπτη φοροδιαφυγή. Λέγεται ότι, σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα, η φοροδιαφυγή θεωρείται «εθνικό σπορ». Σας έρχεται κάποια στο νου;